هر آنچه باید در مورد آرتروز بدانید
استئوآرتریت (OA) شایعترین نوع بیماری مزمن مفصل است. این بیماری به عنوان آرتریت ساییدگی، آرتریت دژنراتیو و بیماری مفصلی دژنراتیو نیز شناخته میشود. مفصل جایی است که دو استخوان به هم میرسند. غضروف، بافت محافظی است که انتهای آن استخوانها را میپوشاند. با استئوآرتریت، این غضروف شکسته شده و باعث ساییدگی استخوانهای داخل مفصل میشود. این مسئله میتواند باعث درد، سفتی و دیگر علائم شود. در ادامه به هر آنچه باید در مورد آرتروز بدانید میپردازیم، پس تا پایان این مقاله همراه ما باشید. آرتروز میتواند در هر مفصلی بروز کند. با این حال، بیشترین نواحی بدن که درگیر میشوند عبارتند از:
- دستها
- انگشتان دست
- شانه
- ستون فقرات
- باسن
- زانو
آرتروز معمولاً در افراد پیر اتفاق میافتد، اما ممکن است در بزرگسالان در هر سنی نیز رخ دهد. آرتروز علت اصلی ناتوانی است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) اعلام کرده است که این بیماری بیش از 32.5 میلیون بزرگسال در آمریکا را تحت تأثیر قرار میدهد. در اینجا همه چیزهایی که باید در مورد آرتروز بدانید، از درمان گرفته تا پیشگیری و چیزهای دیگر آورده شده است.
علائم آرتروز
شایعترین علائم آرتروز عبارتند از:
- درد مفاصل
- سفتی در مفصل
- از دست دادن انعطافپذیری و کاهش دامنه حرکتی
- حساسیت یا ناراحتی هنگام فشار دادن روی نواحی آسیب دیده با انگشتان
- التهاب
همانطور که آرتروز پیشرفتهتر میشود، درد همراه با آن نیز ممکن است شدیدتر شود. با گذشت زمان، تورم در مفاصل و ناحیه اطراف آن نیز ممکن است اتفاق بیافتد. یاد بگیرید چگونه علائم اولیه آرتروز را تشخیص دهید که میتواند به شما در مدیریت بهتر این بیماری کمک کند. آرتروز باعث میشود: آرتروز در اثر آسیب مفاصل ایجاد میشود. این آسیب میتواند در طول زمان اثر تجمعی داشته باشد، به همین دلیل سن یکی از دلایل اصلی آسیب مفصلی است که باعث آرتروز میشود. هر چه سن بالاتر باشد، آسیب بیشتری به مفاصل وارد میشود.
علتهای آسیب مفصل
علتهای مختلفی برای آسیب مفاصل وجود دارد، از جمله:
- آسیبهای گذشته، مانند پارگی غضروف، دررفتگی مفصل یا آسیبهای رباط
- ناهنجاری مفصل
- چاقی
- وضعیت بدنی ضعیف
عوامل خطر
بعضی از عوامل خطر احتمال ابتلا به آرتروز را افزایش میدهند، مانند:
- داشتن خانواده مبتلا به این بیماری، به ویژه والدین یا خواهر و برادر
- جنسیت، با زنانی که میزان آرتروز بالاتری نسبت به مردان دارند
- یائسه شدن
- سابقه آسیب دیدگی
- اضافه وزن یا چاقی
- وضعیت بدنی ضعیف
وجود آرتروز در یک قسمت از بدن، خطر ابتلا به آرتروز در قسمتهای دیگر بدن را افزایش میدهد.
درمان آرتروز
درمان آرتروز بر مدیریت علائم متمرکز است. نوع درمانی که بیشترین کمک را به شما میکند تا حد زیادی به شدت علائم و محل آنها بستگی دارد. معمولاً، داروهای بدون نسخه (OTC)، تغییر شیوه زندگی و درمانهای خانگی برای کاهش درد، سفتی و تورم کافی است.
داروها
تعدادی از انواع مختلف داروهای آرتروز میتوانند به کاهش درد کمک کنند:
مسکنهای خوراکی: استامینوفن (تیلنول) و دیگر مسکنها به کاهش درد کمک میکنند اما تورم را کاهش نمیدهند.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): NSAID ها مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn) به کاهش تورم و همچنین درد کمک میکنند.
مدیریت وزن
اضافه وزن میتواند به مفاصل فشار وارد کرده و باعث درد شود. کاهش چند کیلوگرم به کاهش این فشار و درد کمک میکند. وزن متوسط میتواند خطر سایر مشکلات سلامتی مانند دیابت و بیماری قلبی را کاهش دهد.
خواب کافی
استراحت دادن به عضلات میتواند تورم و التهاب را کاهش دهد. با خود مهربان باشید و زیادهروی نکنید. خواب کافی در شب نیز میتواند به مدیریت موثرتر درد کمک کند.
گرما و سرما درمانی
برای کاهش درد و سفتی عضلات میتوانید از گرما یا سرما درمانی استفاده کنید. کمپرس گرم یا سرد را به مدت 15 تا 20 دقیقه، چند بار در روز روی مفاصل خود قرار دهید.
ورزش
فعالیت بدنی عضلات اطراف مفاصل را تقویت کرده و ممکن است به کاهش سفتی آنها کمک کند. حداقل 20 تا 30 دقیقه فعالیت فیزیکی را یک روز در میان هدفگذاری کنید. فعالیتهای ملایم و کم مانند پیادهروی یا شنا را انتخاب کنید.
عوارض آرتروز
- آرتروز میتواند عوارض فیزیکی و عاطفی ایجاد کند
- عوارض جسمی
- خواب ضعیف
- افزایش وزن در نتیجه درد یا محدودیت حرکتی
- استئونکروز یا مرگ استخوان
- فرسایش رباطها و تاندونها
- شکستگی خط مو (استرس)
- همارتروز یا خونریزی در نزدیکی مفاصل
- عوارض عاطفی
- اضطراب و افسردگی ناشی از دست دادن عملکرد
استئوآرتریت و غضروف
غضروف مادهای سخت، لاستیکی و انعطافپذیر است که نرمتر از استخوان است. وظیفه آن محافظت از انتهای استخوانهای داخل مفصل و به آنها اجازه میدهد به راحتی در مقابل هم حرکت کنند. وقتی غضروف شکسته میشود، این سطوح استخوانی حفرهدار و خشن میشوند. این میتواند باعث درد در مفصل و تحریک در بافتهای اطراف آن شود. غضروف آسیب دیده نمیتواند خود را ترمیم کند، زیرا غضروف دارای هیچ رگ خونی نیست.